Z'Aman

Zaman zaman zaman…

Ertelediklerimize “zamanı geldiğinde” takıları taktığımız,

Yapamayacaklarımıza “zamana bırakalım” diyerek kaçtığımız,

Yürekten umduklarımıza “zamanla olur” diyerek bel bağladığımız,

Doğru olduğunu sanıp yaşamaya kalkamadıklarımıza “doğru zaman değildi” sebepleri türettiğimiz,

Kendimizce, hissederek yaşayamadıklarımıza “zaman bulamadım” bahanesi koyduğumuz,

Kendimizi  eğlendirelim derken başkalarını oyaladığımız, birlikte “zaman geçirdik”lerimiz,

Değersiz gördüklerimize “zaman harcadık”larımız,

Başaramadıklarımıza “zamanı doğru kullanamadık” sonucuna vardığımız,

Bekledik sanıp bekleyemediklerimize “zamanında gelmedi” dediğimiz,

O “doğru zaman” geldiğindeyse kaybettiklerimiz…

Hep beklenen ya da kaçırılan “zaman” oldu hayatımızda.. Kazanmak için çabaladıklarımız, harcamak için biriktirdiklerimiz, yaşamak için vazgeçtiklerimiz hep “zaman” ile harcandılar ve biz her defasında suçu “zaman”a atarak kaçtık onlardan.. Neydi bulmayı umduğumuz, kaçırdığımızı zannettiğimiz ya da yaşayamadıklarımız? Cevaplarını merak etmediğimizi sandık, sorgusuz sualsiz “zaman” dedik ve devam ettik.  Dönüp geriye baktığımızda “zaman yordu” dedik ama farketmedik asıl yoranın “zaman bahanesi” koyduklarımız olduğunu. Sahip olduğumuz herşeye değer biçerken asıl paha biçilemezin “sahip olduğumuz zaman” olduğunu bilemedik, “boş beleş” yaşadık. Pişmanlıklarımızı yaratan “zaman”a laf ettik, kendimize söz söyletmedik.  Bazılarını “zamanla” kaybedip geçtik, bazılarını ise gerçekten kaybettiğimizde anladık asıl geçenin “zaman” olduğunu… sonra, sonra yine unuttuk..

Elimizde 5 zaman kipi vardı ve biz hep geleceğini sömürdük daha mutlu ol”acağ”ımızı zannederek.  “-yor”larına hiç kafa “yor”madık, “-miş”leri zaten(!) “zaman”la hep kullan”acak”tık, “-ar”ları zaten(!) kullanı”yor”duk, “-di”leri de dilimizden düşürmeye hiç niyetimiz yok”tu” zaten(!)..

Harcamayı seviyorduk, hep sevdik. Para harcadık, zaman harcadık, insanları harcadık, hepsine “zaman ayırırken” de kendimizi ..

Küçüktük, “zaman geçmek bilmezdi”,

Büyüdük “zaman bulamaz” olduk,

Yaşlandık “zaman nasıl geçti” bilemedik…

Ve koyduğumuz hayat hedeflerinde “doğru” dediğimiz her türlü şeye ulaşabiliyorken, bir türlü o “doğru zaman”a ulaşamadık, zamanı sadece bahane niyetine kullanacağız sandık, zaman bol bulunur sandık, biz zaman “hep var” sandık…