iremina

Upuzunmuşçasına geçen bir başka yıl.. Uğraşılarımızın her geçen gün hissettirmeden eskiyen bedenlerimizde yarattığı yorgunluk, kimisi gerçekleşen ama bir çoğu için hâla gerçekleşecekleri ümidini yitirmediğimiz beklentilerle, hayal kırıklıkları, sevinç gözyaşları, mutluluklar, mutsuzluklar, belki kayıplar, mutlaka yeni kazanımlar ve her zamanki gibi daha bir olgunlaşmış yaşam arzusu, gücü ile ulaştık yağmurlu bir haziran ayına daha.. Şimdi önümüzde, her seferinde farklı bir gülümsemeyle ışıldayacak, yılın diğer günlerine oranla birbirinden uzun, güzel ve güneşli günler var değerlendirilmesi gereken! Ve içlerinde adına ‘tatil’ dediğimiz, rutinimize kenetlemiş olduğumuz tüm ‘yapılacaklar listesindekiler’den kaçarcasına vazgeçeceğimiz o beklenen günler için plan yapmanın tam sırası! Elbette herkesin tercihi farklı olacak bu ‘beklenen periyot’ için.. Okunabilmek amacıyla uygun zamanı bekleyen henüz kapakları açılmamış kitaplar sehpalara konacak serin içeceklerin, küçük kaplarda

Üzerinden kaç yıl geçerse geçsin eskimeyen bir macera, bir hikâyeler kitabı Erasmus..  Yeni insanlarla tanışıp, yeni yerler görüp, bambaşka bir dilde, bambaşka bir atmosfer, zaman dilimi ve alışkanlıklar silsilesinde kısacık bir yaşam tecrübesi belki de.. Sonrasıysa daha olgun, daha büyümüş ve tecrübeli, kendine güveni ve birikimi artmış bir birey şüphesiz.. İşte tüm bu dopdolu sayfaların yer aldığı kitabın şehri Torino.. Peki Erasmus için neden Torino? Çünkü; - UNITO ve Politecnico gibi güzel okullarının olması, - İtalya şehir seçeneklerine bakarsak, İtalya'nın kuzeyinde konumlanması nedeniyle planlanacak bir Avrupa turu için ulaşımların kolay sağlanması, - İtalya'nın güvenli şehirlerinden biri olması, - İtalya'nın eski başkenti olduğundan dolayı şehir mimarisinin kuş bakışı bir satranç tahtasına benzemesi ve bu sebeple kaybolma ya da herhangi bir istikameti bulamama gibi durumlarının olmaması, - Yine İtalya'nın eski başkenti olması dolayıs

Şubat ayı kış mevsiminin son ayı olmasından belki de; sessizce yağan bembeyaz karlara, boş sokakların ve bulutlarla kaplı gökyüzünün yaşattığı melankolik yalnızlıklara, soğuktan üşümüş parmaklarımızı kupasına çepeçevre sardığımız içimizi ısıtan uzun kahve keyiflerimize elveda zamanı gibi gelir bana.. Bir yarıyıl süreli Erasmus deneyiminin de son ve buruk ayıdır aynı zamanda şubat.. Yaşanan tüm güzel anılar, kurulan uzun yıllardır varmışçasına sağlam arkadaşlıklar ve kısa süreli yuva hissi yaşatan o güzel şehirlerde bir süre daha yaşama arzusu daha bir ağır hissedilir, her başlayan yeni güne daha çok hikâye sığdırma hevesiyle uyanılır soluk bir heyecanla.. Ve Torino'daysanız her misafir gibi siz de 'Superga' gezisini her seferinde ertelemişsinizdir 'Bir gün gideceğim nasılsa' cümlesini kurmayı unutmadan. Ve Torino'da Şubat ayı 'Superga' ayı olur aslında planlamadan! =) Şubat ayı aslında 'Sevgililer' ayıdır da... İşte, o hep er

UNESCO'nun Dünya Miras Listesin'de yer alan, bir diğer hem tarihi hem turistik eski yerleşim alanlarımızdan Hierapolis.. Denizli'ye 22 kilometre uzaklıkta bulunan Hierapolis, yani Pamukkale; Honaz (Kadmos), Babadağ (Salbakos) ve Çökelez Dağları arasında kalan Lycos Vadisi'nin üst platosunda, Menderes Nehri Vadisi'nde yer alan bir Helenistik Dönem kentidir. Zamanında Frigya bölgesinde bir koloni olmanın yanında; Büyük İskender, Bergama Krallığı gibi farklı kimliklerin yönetimi altına giren kent M.S. 17 ve M.S. 60 yıllarında gerçekleşen iki depremin ardından tamamen yıkılmış ve izleyen yıllarda ızgara (hippodomik) planına göre yeniden inşa edilmiştir. Ve bu mükemmel inşa sayesinde kentte sel felaketi hiç yaşanmamıştır. Antik kentin arkeoloji kültüründe 'kutsal kent' olarak adlandırılmasının nedeni ise Hz. İsa'nın 12 havarisinden biri olan St. Philippe'nin burada öldürülmesidir. Kentte fazla sayıda tapınak ve anıt mezar bulunmaktadır. Pamukka