iremina

Bazı zamanlar vardır, hiç kimseyi gözünüz görmez-görmek istemez, kaçarsınız ama kaçtığınızın ne-kim olduğunu bilmezsiniz, alışveriş ya da adına "kafayı dağıtmak" koyduklarınıza koşarsınız olmaz, yalnızlık iyi gelir dersiniz, bazen gelir bazen gelmez, sizi bilenleri hiç istemezsiniz çünkü bilirsiniz bazen siz de bilmezsiniz sizi... İşte o zaman hiç düşünmeyin, -çünkü ben düşünmem- vurun yollara ve girin bilmediğiniz sokaklara, tanımadığınız binalarla dolu yollara, hayatlara... Alın biletinizi, çekinmeyin, hatta fırsatınız varsa gidin kalın, her hikaye adım atmakla başlar, her başlangıç tertemiz, sizin daha dokunmadığınız hikayeler barındırır. Onlara göz atmaktan, onlara göz atarken kendinizinkiyle kıyaslamaktan çekinmeyin. Bu sizi düşürmez, üzmez. O sokağın insanıymışçasına yaşayın. Kendinizden vazgeçin bir kereliğine. Hayatlar, kişiler, olaylar, koşullar hepsi birbirinden farklıdır ama hisler hep aynıdır. Tattığınız bu aynı hislere yaşayacağınız farklı, yaşanmamış hika